Onceleri hersey yaman sadece yaman'di. Nerede ne yaptigimizin onemi olmadigindan, kosturarak eve gelip minik oyuncagimizla o yatana kadar oynuyorduk. 1 hafta once, yaman yurumeye karar verdi ve hizla kararini devreye soktu. Bu gelismeyle birlikte hayatimiz baska bir sekle burundu. Yaman ozgurce istedigi yere yururken, ben mutfagima geri kavustum, babamiz ise bahceyi yaman'i tasimadan sular oldu. Dun beraber alisverise, oyun parkina ve sonra yemege ciktik. Bu milat olsun istedi icim, daha "normal", daha "biz" bir yaz -ve sonrasi icin...

anja'yla bebek'te bir mayis gunu

bebegim ne yer ne ister

cocuklu arkadaslarim arasindaki en populer konular, genellikle ne yiyip ne ictigine dayanir bebeklerimizin.. herkesin ortak egilimi, annelerimizi dinlemenin yani sira, "siz hala annenizin yagini mi kullaniyorsunuz" dedirtmeden, guncele iyiye ve daha dogrusu neyse ona gore tarif gelistirip bebeklerin sevebilecegi seyleri icat etmeye dayanir. Kendimden de gordugum o dur ki, bir annenin bebegi icin yapmayacagi hic -gercekten hic- birsey yoktur. Yeter ki bebis saglikli, temiz ve iyi olsun. Tek karsiligi da budur bu cabanin.
Kendimi bildim bileli mottomdur, ne yersen o'sundur lafi.. duyanlariniz olmustur, bu laf Slow Food'un kurucusu Carlo Petrini'ye aitmis, megerse. Iyi, temiz ve adil gida.. ikna oldugumuz degerlerimiz, bebeklerimizi buyutme sorumlulugunu almis olan biz anneler icin, ortaktir ve tartismasiz bu boyledir.

3 tane tarif size, iyi, temiz, adil olmasi temennisiyle.


bebek biskuvisi


havuclu kek


balli kurabiye

hayatimizin pasasi oldugumuz zamanlara dair...

banyodan sonra..



dislerimi fircalarim (istersem), babam kurular annem sacimi tarar, uykuya giderim (eger keyfime uyarsa).. butun bunlar olurken, cevremdeki herkes:
1. istedigim sarkiyi soylemeye mecburdur
2. onlari korkutma ve islatma oyunuma katlanmak zorundalardir
3. uyumak istemezsem gobekleri catlasa da neticede beni tutup asagiya indirmek durumunda kalirlar
4. banyoda mavi baligim yoksa tum insanlar aramakla yukumludurler

artik 10.5 kiloyum ve 80 cm boyundayim.

yaman piknik'te

yaman bahara gozlerini pikniklerle acti. Fikir Sahibi Damaklar grubuyla Gokcen Adar'in daveti uzerine..



riza'ya "bu cocuk ac kalmaz" dedirten sahneler:)

ulus parkinda dayday ve sibelle

ilk dondurmam

vanilyali ve parca cukulatali (dondurmaci ablanin takdiri)
soguk ama.. pek fena degil..

bahcekoy at ciftligi

ergin ailesi yavas yavas sosyal hayatini geri kazaniyor.. eskisi gibi gidip bir bira atalim diyemesek de, coluk cocuk gidilen yer bahcekoy'de bir at ciftligi atlarin yaninda tavuskusundan bilmem kac tur kus ve tavuklar, ordekler, tavsanlar... "bu yaramaz veletle nereye cikayim canim" diyen herkese tavsiye olunur:

ankara gunleri

1 mayis gunu cumaya denk gelince Ankara'da bahari koklama fikrinin cazibesiyle apar topar annane-dede ziyaretine kalkistik.. Bu ziyaretlerin herkes icin anlami farkli; Yaman annaen-dede (boyle fransizca bir enteresan aksan) diye cigris bagiris peslerini birakmadigi iki sevgili insana kavustu. Annaen-dede ikilisi sevmek icin 1 yaslarina ulasmis bu ciglikla anlasan kahkaha boceginin her cesit istegi ve oyununa 3 gun boyunca katilarak onemli bir sinir testinden gecmis oldular. Kahkaha boceginin annesi ve babasi ise, firsattan istifade, Ankara'nin lezzetlerine ve baharin kokusunu topragindan fiskirtan butun Ankara park ve bahcelerine yuruyus turlari duzenleyerek kendilerine sekil-semal vermeye calistilar. Herkesin ortak noktasi, Yaman'in yeni cikarmaya basladigi horoz sesi, kopekler, kesiler, kuslar, kugular, kazlar ve oglen uykulari oldu. bir kac fotograf (neden artik aile fotografi cektirmiyoruz hic bir fikrim yok:):